12 Mart İstiklal Marşı kabulü yıldönümü geldi. 12 Mart 2024 Salı gününün gelişiyle İstiklal Marşı kabulü anmaları başladı. Bağımsızlığımızın sembolü İstiklal Marşı 103 yaşına girdi. Ulusal şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un Türk milletinin kurtuluş gayretini anlatan İstiklal Marşı 12 Mart 1921’de Meclis’te kabul edildi. Periyodun Ulusal Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Beyefendi kürsüden vatan dolu satırları okuyunca gözyaşları sel oldu. başladı. 12 Mart 1921 tarihinde yapılan oylamayla İstiklal Marşı Ulusal Marş olarak kabul edildi. 12 Mart 2024 tarihinde İstiklal Marşı on kıta araştırıldı. Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın..
İSTİKLAL MARŞI 10 KITA
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir lakin.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal…
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel üzereyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm üzere serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl bu türlü bir imanı boğar,
‘Medeniyet!’ dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va’dettigi günler hakk’ın…
Kim bilir, tahminen yarın, tahminen yarından da yakın.
Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, teşhis:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi, şudur lakin emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O vakit vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred üzere yerden na’şım;
O vakit yükselerek arsa paha tahminen başım.
Dalgalan sen de şafaklar üzere ey ulu hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
