Voyager 2, 1984 yılında Satürn’ün yanından geçerek gaz devinin daha evvel hiç görmediğimiz çözünürlüklerde etkileyici fotoğraflarını çekti. Uzay sondası, o vakitler keşfedilmemiş bir halka-çobanı uydusunun sonucu olan gezegenin halkalarındaki dalgalanmaları tespit etmenin yanı sıra, Satürn’ün halkalarındaki garip karanlık “parçaların” görüntülerini de yakaladı.
Bu özellikler daha sonra Cassini tarafından da belirlendi ve Hubble'ın Dış Gezegenler Atmosfer Mirası (OPAL) programının bir modülü olarak güneş sisteminin gaz devleri üzerindeki hava durumunu izlemek için NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından tekraren fotoğraflandı.
Koyu renkli modüller, halkaların daima bir özelliği değil. Lakin Satürn’ün etrafında iki yahut üç dönüş boyunca orada kalırlar. Küçük görünmelerine karşın genişlik ve uzunluk olarak Dünya’nın çapından daha büyük olabilirler. Halkaların Hubble tarafından izlenmesi, halkaların sıklığının Satürn’ün uzun mevsimlerine nazaran değiştiğini ve daha çok Satürn’ün yazında ortaya çıktığını buldu.
NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nden OPAL programının baş bilim insanı Amy Simon, Hubble’ın Ekim 2023’te koyu kesimlerin yeni imgelerinin çekilmesinin akabinde “maksimum kesim faaliyeti beklediğimiz Satürn ekinoksuna hakikat gidiyoruz” dedi ve “önümüzdeki birkaç yıl içinde daha yüksek frekanslı ve daha koyu şeritlerin ortaya çıkacağını” belirtti.
Bu koyu renkli modüllerin nasıl ortaya çıktığı konusunda ise Simon, “Önde gelen teori, modüllerin Satürn’ün güçlü manyetik alanına bağlı olduğu ve size koyu modülleri veren manyetik alanla bir tıp güneş etkileşimi olduğu yönündedir” diyor.
Satürn’ün Güneş etrafındaki dönüşü 29,4 Dünya yılı sürer. Gezegenin Dünya’ya benzeri bir eğime sahip olmasından ötürü bu, gezegenin uygun kısımlarında yaklaşık yedi yıl süren uzun kışlar ve yazlar yaşandığı manasına geliyor. Şu andaki hipotez, halkalar Güneş’e yanlışsız daha fazla eğildiğinde Satürn’ün manyetik alanının güneş rüzgarı tarafından bombalanarak daha fazla halka oluşmasına yardımcı olduğu tarafında.
Bu koyu kesimlerin nasıl oluştuğunu hala kesin olarak bilmiyoruz, lakin bilim insanları, güneş rüzgarı ile manyetik alan ortasındaki etkileşimin, halkaların üzerinde buz yahut toz kaldırarak elektrostatik bir tesir oluşturduğundan ve bu modülleri oluşturduğundan şüpheleniyorlar.
